Cześć tu Kate i chciałabym wam powiedzieć trochę o pisaniu opowiadań. Jest to jedno z moich zainteresowań, więc mam wam dużo do opowiedzenia! Wiem, wiem, że wielu osobom kojarzy się to z nauką, lecz nie w tym rzecz. Pisanie opowiadań dla siebie bardzo różni się od pisania opowiadań na temat, na ocenę. Podam wam kilka najprostszych powodów; po pierwsze, gdy piszesz dla siebie, wiesz, że nikt Cię oceniać nie będzie, po drugie, sam wymyślasz temat, co mówi samo za siebie, że piszesz to, co lubisz i po trzecie, bez ograniczeń! Możesz pisać z nudów, albo gdy ,,masz wenę twórczą", to zależy od ciebie. Ja osobiście piszę o wielu rzeczach. Od roku (lub dwóch?) z nudów zaczęłam pisać opowiadania o przygodach konia Buntownika. Jest to wciągające zajęcie, ale ma pewną wadę... Nie da się przestać! Cały czas do głowy przychodzą mi nowe, jeszcze bardziej zwariowane pomysły. Od pewnego czasu, zaczęłam także wyobrażać sobie wygląd ogiera. Jedna z moich figurek Schleich-S (o nich najprawdopodobniej napiszę w kolejnym wpisie) przedstawia czarnego ogiera fryzyjskiego. Oprócz o koniach lubię także pisać o innych zwierzętach np. o psach, wilkach itp. Odchodząc od tematu zwierząt pisać zaczęłam o koszykówce i o normalnym, codziennym życiu. Muszę oczywiście dodać, że ja niestety umiem najlepiej pisać raczej opowiadania smutne, przerażające ze smutnym zakończeniem lub komediowe z zabawnym i wesołym zakończeniem :D. Tak już mam, ale zostańmy w temacie pisania. Czy warto pisać tylko opowiadania? Oczywiście, że nie. Niedawno zaczęło mnie także strasznie interesować pisanie opisów! Ale to temat na inny wpis. A więc podsumowując polecam wam bardzo pisanie jakichkolwiek opowiadań oraz innych twórczości literackich. Żegnam was serdecznie! xD) :
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękujemy za komentarz!